تفسیر موقعیت اولیه رالز با توجه به نظریه ی خودآیینی کانت

جان رالز ( 2002-1921)مهمترین فیلسوف سیاسی قرن بیستم است. او دو دورهی فکری دارد، دردورهی اول فکری خود که در کتاب نظریهای دربارهی عدالت نمایان میشود، از کانت در حوزهیفلسفهی اخلاق اثر پذیرفته است. کانت انسان را خودآیین میداند؛ هرگاه شخص بر اساس عقل خود،به انتخاب اصول بپردازد به صورت خودآیین عمل کرده است. شخص فقط باید بر اساس اصولی کهخودش انتخاب کرده است عمل کند. در نظر کانت، تصمیم شخص به پیروی از امیال به جایمتابعت از عقل خویش، نمونهی اعلای دیگرآیینی است. رالز در نظریهی عدالت خویش از موقعیتیبه نام موقعیت اولیه نام میبرد که در آن موقعیت فرد نسبت به منافع فردی خویش ناآگاه است و ازاین طریق به انتخاب اصول عدالت میپردازد. اصولی که در این موقعیت انتخاب میشود، عین عدالتاست. فرد حاضر در موقعیت اولیهی رالز که در پشت پردهی بیخبری قرار گرفته است شباهتفراوانی با فرد عقلانی و خودآیین کانت دارد. هر دو برای فردی که میخواهد دربارهی اصول عدالتداوری کند و اساس و پایهای اخلاقی را پی بریزد، شرایطی را در نظر میگیرند: این فرد باید خودآیینو آزاد باشد و این خودآیینی در سایهی نادیده گرفتن منافع فردی حاصل میشود. همچنین در هردو نظریه، اصول توسط افرادی عقلانی انتخاب میشوند و این افراد تنها تحت قوانینی که خودانتخاب کردهاند، عمل میکنند.